Een nieuwe website

Van alle projecten zijn die voor jezelf het ergst. Voor ieder ander zie je vooraf een of meer wegen duidelijk open liggen en zo niet: dan er vooral niet aan beginnen. Anders zal een wederzijdse teleurstelling het voorspelbare gevolg zijn.

Voor je eigen projecten gaat dat niet op. Niet omdat je geen wegen ziet, je ziet er veel te veel. Je zult moeten kiezen en iedere keuze is bij voorbaat riskant, beperkend, niet representatief.

Waar maak je melding van, wat zeg je wel, wat laat je weg. Welke opdrachtgevers noem je, welke niet. Het is verleidelijk een aantal cases te behandelen maar welke dan? Succesvolle? Morgen ga je op je bek….

De mislukte dan? Die zijn erg in de minderheid en dus niet representatief. Wel leerzaam geweest. Ja, maar voor wie? Voor mijzelf.

Kortom: geen cases.

Pas ook op met namedropping en te veel been there, seen this, done that. Is niet interessant voor derden.

‘Dan wordt het wel erg kaal.’

Dat moet dan maar.

Ik heb me willens en wetens willen beperken en het kort gehouden..

Wie meer wil lezen verwijs ik daarom naar de lange tekst van een essay, dat eind 2012 is geschreven en dat bij nader inzien nog betrekkelijk actueel is. Ondanks het feit dat de tekst werd geschreven toen de crisis op zijn hoogtepunt was, terwijl die nu bijna voorbij lijkt.

Klik hier voor de tekst van 2012 (een heel klein beetje aangepast, Hyves vervangen door Facebook bijvoorbeeld, maar voor het overige helemaal intact gelaten).