Voedsel en waren “autoriteit”, NVWA

Wat vroeger gewoon de Keuringsdienst van Waren heette en over tal van regionale vestigingen beschikte, is inmiddels fors ingekrompen maar de naam is een stuk ambitieuzer geworden: De Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit, afgekort tot NVWA. Naar eigen zeggen, het Jaarverslag over 2016 had als titel “Een scherp oog voor risico’s” functioneert het instituut prima, maar de kippenhouders van de Veluwe zullen daar wellicht anders over denken en zij niet alleen.

De NVWA was al geruime tijd op de hoogte van de aanwezigheid van bestrijdingsmiddelen in kippeneieren, maar hield dat gegeven lange tijd onder de pet. Dat zou terecht kunnen zijn, de risico’s zijn zeer beperkt, hoewel niet helemaal 0, ware het niet dat weken later alsnog alarm werd geslagen en hoe!

Waarom eerst niet en toen wel? Het is een raadsel.

De NVWA denkt er niet over dat raadsel zelf op te lossen, op het hoogtepunt van de discussies tussen pluimveehouders, voedingsspecialisten zoals prof Jaap Seidel en de NWA zelf, zwijgt de website van NVWA in alle talen.

Vul in de zoekmachine van de NVWA kippeneieren in en het resultaat is: geen resultaten gevonden.

De NVWA toont weer eens aan hoe belangrijk communicatie is: eerst zwijgen, dan paniek zaaien, dat vervolgens proberen te relativeren, waarna een nieuwe rij mistgordijnen wordt opgetrokken, het land en wij niet alleen in ontreddering achterlatend.

De schade van dit alles zal vele miljarden bedragen, de pluimveesector zal worden geteisterd door een golf van faillissementen en in Duitsland zal lange tijd geen Nederlands ei te slijten zijn. Het zou mij niet verbazen als de schade die de NVWA zo veroorzaakt, vele malen groter is dan de bezuiniging die de overheid indertijd bewerkstelligde door deze dienst zo in te krimpen. Of zouden ze voornamelijk op de afdeling communicatie hebben bezuinigd? Je zou het haast denken, als je niet zeker wist dat die afdeling niet zo’n grote kostenpost is geweest dat er daar veel te halen viel.

Communicatie is de smeerolie van de maatschappij. Een klein scheutje doet wonderen. Andersom is ook het geval: fout toegepast of ernstig verwaarloosd kan communicatie een uiterst effectieve stoorzender zijn. Ik laat nog een keer de NVWA aan het woord: De NVWA bewaakt de veiligheid van voedsel en consumentenproducten, de gezondheid van dieren en planten, het dierenwelzijn en handhaaft de natuurwetgeving.

Zou kunnen, maar het tegendeel kan ook worden beweerd: De NVWA ondergraaft de veiligheid van voedsel en consumentenproducten, de gezondheid van dieren en planten en heeft lak aan de natuurwetgeving.

Wie slecht communiceert is voor 100% verantwoordelijk daarvoor, al heeft de NVWA vast en zeker andere opvattingen daarover.

Ze onderschatten daar dat communicatie niet vrijblijvend is, nooit. Wel te corrigeren, hoewel dat in dit geval nog maar de vraag is, want het kwaad is geschied en het zal onomkeerbaar blijken.

Het is al heel lang de hoogste tijd dat de pluimveesector wordt hervormd, maar niet op deze manier. Er rust een zware taak op de schouders van mevrouw De Haan, de voorlichter van de sector. En op die van de NVWA die onherstelbare schade heeft aangericht en maatregelen zal moeten nemen om herhaling te voorkomen.