De perfecte opdrachtgever
Mr. R(ob) J. Kerkhof is dood, op 3 mei 2017 gestorven. Ik heb een kleine 40 jaar nauw met Rob samengewerkt, Hij was in veel opzichten de ideale opdrachtgever. Scherp analytisch, onbevooroordeeld, nergens bang voor en bovenal eerlijk, genadeloos eerlijk.
Het was de tijd van de afkortingen JFK (Kennedy) en RJK. Rob was directeur van Safimex, een importeur van persoonlijke beschermingsmiddelen, met name gehoorbescherming.
Veel animo was er niet voor zo’n product, maar samen we wisten we het merk Bilsom groot te maken, Zweedse gehoorbeschermers. Nationaal en zelfs ook internationaal, want Rob keek breed, altijd al.
We hebben Nederland veiliger gemaakt voor werknemers, maar Afrikaanse landen ook, Azië, VS, daarvoor was een aparte exportdivisie ingericht, Intersafe.
Rob vertrok naar Zwitserland naar een barterafdeling van Brown Boveri. Kwam zo op het spoor van Epilady, een ontharingsapparaat en probeerde ons voor die kar te spannen. We weigerden, maar langs een zoet lijntje en door aanhouden kreeg hij zijn zin. We verkochten 480.000 epileerapparaten in een markt die daarvoor nooit had bestaan. We gingen zeer onorthodox te werk, met grote bijval van Rob die het avontuur niet schuwde.
Sicommerce ging later failliet door grove marketingfouten, maar wij waren al in een eerder stadium afgehaakt met instemming van Rob die het mis zag gaan maar niet bij machte was het tij te keren. Hij kwam terug naar Nederland, maar kon niet stilzitten. Hij trad in dienst van een callcenter dat waarschijnlijk nooit zo’n overtuigende employé heeft gehad.
Hij nam zangles, bestuurde als vrijwilliger de buurtbus, was zeer actief in de vluchtelingenhulp (waar ik hem incidenteel bij hielp) vervulde bestuursfuncties, maar het voldeed niet.
Hij begon voor zichzelf, als zzp exportmanager avant la lettre. Bereisde Duitsland en Denemarken, ergerde zich aan opdrachtgevers die niet aan zijn strenge eisen voldeden, maar hij had overduidelijk succes en vermaakte zich,.
Hij kwam in aanraking met de wereld van de schuldhulpverlening en stampte een bedrijfje uit de grond: De Regie. De Regie deed in schuldhulpverlening in preventieve zin. Het probleem tijdig signaleren en dan ingrijpen in plaats van wachten tot het te laat is.
Het was een goed plan en Rob trok er hard aan. De KLM, DSM en tal van grote namen waren zeer geïnteresseerd. Ze haakten echter een voor een af, er bleven er maar weinig over.
Gedesillusioneerd trok hij de stekker eruit, tot mijn grote teleurstelling.
Te vroeg, kwamen we vlak voor zijn dood tot de conclusie. Het is een strijd die we hadden kunnen winnen, ergo, er zijn op dit moment bureaus die hier werk van maken en met succes.
Rob en ik zijn vaker iets te vroeg geweest met ideeën en ontwikkelingen, maar meestal hielden we net zo lang vol tot de markt er wel rijp voor was en zich liet overtuigen.
Daardoor is Nederland veiliger geworden, andere landen ook (persoonlijke beschermingsmiddelen, nationaal en internationaal). En eleganter, gladde vrouwenbenen door Epilady.
Zeven jaar geleden werd een ernstige ziekte bij hem geconstateerd en bij die ene kanker bleef het niet, er volgden er meer. Hij trotseerde moedig alle ingrepen en therapieën die hem tijdwinst konden opleveren en stil zitten was er nog steeds niet bij.
Zijn laatste jaren heeft Rob vooral gewijd aan vluchtelingenwerk en aan schoolprojecten in Nederland, Zuid-Afrika en Australië. Ik had even een leerstoel in Tirana voor hem op het oog, maar hij was te ziek. Vorige zomer bloeide hij weer op en leek veel mogelijk, maar hij heeft daarvoor een prijs moeten betalen.
Hij was ijzersterk, ook mentaal en zijn scherpe geest heeft hem nooit verlaten, maar zijn lijf was op. Kort voor zijn overlijden hadden we nog een laatste gesprek. Een mooi laatste, een kers op de taart.
Dag Partner, jij was de beste opdrachtgever die ik me kon wensen.