Oorlog
De ongewenste gevolgen van de digitalisering
Onlangs werd ik bedreigd door een vermeende hacker die me probeerde te chanteren, intussen bleek niet ik, maar mijn website wel gehackt. De computer werd slomer en slomer en ik realiseerde me nog sterker dan ooit hoezeer we allemaal afhankelijk zijn geworden van digitale processen.
Achteraf bleek het een samenloop van omstandigheden te zijn geweest. De harde schijf van de computer liep op zijn laatste benen en moest vervangen, de quasi-hacker bleef stil en het hacken van de website werd ook opgelost.
Maar het geeft toch te denken: we kunnen niet zonder computers, ons leven is ervan vergeven, we hebben ons eraan overgegeven. De auto, de mobiele telefoon, de thermostaat thuis: het staat allemaal stijf van de computers, kleine en grote en ze maken ons totaal afhankelijk.
Is dat erg, die afhankelijkheid? Er is geen weg terug, geen alternatief, maar toch kan het antwoord niet anders luiden dan: ja, dat is erg.
Huib Modderkolk schreef een boek: Het is oorlog en niemand die het weet. Daarin legt hij glashelder uit hoezeer niet alleen wij, maar onze hele omgeving gemanipuleerd kan worden door kwaadwillende groeperingen die onze systemen onzichtbaar, onopgemerkt binnendringen en daarna kunnen manipuleren.
Ze kunnen gemakkelijk hele telefoonverkeer platleggen, of alle bruggen openzetten, om een paar onschuldige voorbeelden te noemen. Ze kunnen nepnieuws verspreiden, meningen beïnvloeden, waarheden onderuithalen, bedrijfsprocessen verstoren en nog veel meer. Om met Huib Modderkolk te spreken: het is oorlog, maar we zien het niet omdat er geen bloed vloeit, tenminste…. Behalve dat van Droneslachtoffers voorlopig, ook een staaltje computertechniek op afstand.
Die drones worden bestuurd door mensen die op grote afstand willens en wetens executies uitvoeren of informatie verzamelen, foto’s of films maken. Diezelfde drones kunnen gekaapt worden door malafide partijen die deze en andere wapens op ons kunnen richten, zonder probleem.
Het is een onomkeerbaar proces dat we in gang hebben gezet. In 1949 schreef George Orwell zijn ‘1984’ waarin een beklemmend beeld wordt geschetst van een dictatuur (big brother is watching you) die elk individu tot een gevangene van het alomtegenwoordige systeem maakt.
Orwell heeft inmiddels meer gelijk gekregen, dan hij ooit zal hebben gedroomd. Big Brother volgt ons, manipuleert ons, leidt ons naar het goede of naar het kwade. Computers hebben geen ziel, geen geweten. Ze zijn niet meer of minder dan gereedschap waar we allemaal gebruik van maken. We kunnen niet zonder, maar er op vertrouwen kunnen we evenmin omdat er wordt meegekeken. Door partijen die het beste met ons voorhebben of juist het omgekeerde.
Huib Modderkolk: Het is oorlog en niemand die het ziet, uitgeverij Podium. Aanbevolen!